Izložba Ja je neko drugi umjetnice Gordane Kuč biće otvorena u Kulturnom centru Novog Sada, u okviru Festivala savremene umjetnosti Dunavski dijalozi, 16. septembra sa početkom u 18 sati.
Gordana Kuč rođena je 1970. godine u Crnoj Gori. Slikarstvo je diplomirala na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju 1993. godine. Magistarske studije završila je na istom fakultetu 2002. godine. Članica je ULCG-a od 1994. godine. Pored slika i crteza radi na instalacijama, objektima i kolažima. Njena djela se nalaze u značajnim muzejskim i galerijskim zbirkama kao i u privatnim kolekcijama. Pored aktivnog umjetničkog rada Gordana Kuč je radila kao kustoskinja u Centru savremene umjetnosti Crne Gore i kao samostalna savjetnica u Ministarstvu kulture Crne Gore. Učestvovala je u više grupnih i samostalnih izložni u zemlji i inostranstvu. Dobitnica je nagrada „Milunović, Stijović, Lubarda“ na 72. Tradicionalnoj izložbi Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore (2017), Grand prix na XXXII Crnogorskom likovnom salonu „13. novembar” (2010) i Hercegnovski zimski likovni salon (2008).
Anja Marković, kustoskinja izložbe je o istoj, između ostalog, zapisala:
“Umjetnica Gordana Kuč u seriji radova „Ja je neko drugi“ preispituje pojam identiteta. Na čistim bijelim platnima rasteže crne mrežaste čarape stvarajući, zaključuje se na prvi pogled, geometrijske oblike – krug, kupu, valjak… To su djelovi tijela, naš jedini vidljiv i opipljiv dio identiteta, onaj u koji ne sumnjamo, koji dobro poznajemo. To su često oni djelovi koji nas definišu kao pripadnike pola (linija ženskog boka i struka, grudi, intimne zone), ali i oni detalji koji su samo naši (ožiljci i rane).
Bijela boja simbol je božanskog, čistog, neukaljanog, nevinog. Tabula rasa na kojoj poslije život piše… Crna boja predstavlja zemaljsko i podzemno, demonsko. Simboli dobrog i zlog egzistiraju samo jedno naspram drugog, u suprotnom gube smisao. U svakom od nas se vodi bitka između Erosa i Tanatosa, želje za životom i želje za autodestrukcijom.
U radovima Gordane Kuč bijelo predstavlja naš identitet, još uvijek nemodelovan pravilima i normama predstavljenim crnom mrežom. Bez obzira na gustinu ili rastegnutost mrežastih čarapa, bijelina platna uvijek izbija na površinu. Mrežaste čarape samo iz daljine prikrivaju bijelo platno (kao što i društvene norme i pravila tek blago prikrivaju naše identitete iz daljine) dok je iz blizine ono vidljivo kroz svaku pukotinu čarape. Gordana ih rasteže i zateže, u svim pravcima, gotovo do pucanja – gužva i nabira testirajući tako njihovu izdržljivost i elastičnost. Birajući mrežaste čarape (čije su šupljine nalik na fasete dijamanta), „slikajući“ njima po platnu, stvorila je posebne identitete za svaki rad. Radovi zbog istog materijala i tehnike liče jedan na drugi, ali baš kao i ljudi – svaki rad je poseban i jedinstven. Kao i čovjek, rad može biti izdvojen ili grupisan, te je zbog toga u galerijskom prostoru napravljena izložba kolektivnih i individualnih identiteta”.
Realizacija izložbe je plod saradnje Centra savremene umjetnosti Crne Gore i galerije Bel Art iz Novog Sada koja organizuje Dunavske dijaloge.
Izložbu će otvoriti prof. Branislav Mićunović.
