Bursać: Srbi u Crnoj Gori su najslobodniji narod u Evropi!

Piše: Dragan Bursać, kolumnista CdM-a

“Vuče Jeremiću, Srbi su baš u Srbiji u ovom trenutku najugroženiji narod u Evropi i ti to znaš. Sa druge strane, odgovorno tvrdim da Srbi u Crnoj Gori uživaju najveća prava koja jedan narod može uživati i toliko su slobodni da su napravili crnogorsku državu po svojoj mjeri!“

Prvi čovjek srbijanske Narodne stranke i nekadašnji ministar inostranih poslova Srbije Vuk Jeremić kazao je, bez da je trepnuo, da su Srbi u Crnoj  Gori uz Srbe sa Kosova najugroženiji narod u Evropi.

Laži, ime ti je Vuk Jeremić

Evo šta kaže Jeremić:

“Srbi u Crnoj Gori su, sa izuzetkom srpskog življa na Kosmetu, najugroženiji narod u Evropi. Vi danas u Evropi nemate situaciju da su jednom narodu tako drastično ugrožena sva prava, kao što je to slučaj sa Srbima u Crnoj Gori. To je jedna duboka istorijska anomalija“, istakao je on.

Na stranu što Jeremić kao navodni srbijanski opozicionar lupeta za sve pare na opskurnom portalu in4S i na stranu što se ovakvih bestijalnih laži ne bi posramio niti jedan četnik iz gore i grada, ali hajde da pogledamo stvarno koliko su Srbi “ugroženi“ u regionu i narečenoj Crnoj Gori.

Živeći zadnjih mjesec dana u baš u Crnoj Gori, odgovorno tvrdim da su lokalni Srbi najslobodniji narod sa najviše prava baš u ovoj zemlji. I da, računam tu i Srbiju, i entitet Republika Srpska, koji i nije zemlja, i Sjever Kosova koji je tek oblast.

Dakle, Vučićev režim u Srbiji je toliko zagorčao život svakom srpskom pojedincu da se o slobodi može govoriti samo i jedino kao o teoretskoj, misaonoj kategoriji ili o praktičnom sinonimu rezervisanom za Vučićevu kleptomansku oligarhiju Paradoksalno, čak i neočetnik Vuk Jeremić ima više prava u ovoj novoj Crnoj Gori nego u Srbiji.

Identična situacija vam je sa famoznim srpskim življem u entitetu Republika Srpska, jer taj živalj odavno bježi u ekonomsku migraciju pod silnim srbovanjem Dodika i tajkuna mu. Sa druge strane, na Sjeveru Kosova, Srbi su slobodni ako pripadaju vučićevskim batinaškim gangovima, koji su oslobođeni ovozemaljskih obaveza poput plaćanja struje. Sve ostalo je ništa, neslobodno upravo od te istetovirane, naoružane i nabildane “nejači“.

Crna Gora, oaza srBstva

Za to vrijeme u Crnoj Gori, srpske politike zajedno sa Crkvom Srbije ne samo da su izvele četničku klerikalnu kontrarevoluciju prije tri godine, ne samo da su birale ministre u čak dvije post DPS-ove vlade, nego su od društva napravile neku vrstu trubo Srbije ili bolje kazati turbo Republike Srpske, koja od građanske Crne Gore nastoji u najkraćem vremenu napraviti novu Srbijicu ili makar Južnu Republiku Srpsku.

Od silne srpske neslobode, u Crnoj Gori se otvara svetosavska srednja škola u Podgorici i to parama vlade Crne Gore (čitaj građana), četiri “S“ se lagano sa zabačenih zidova sele na saobraćajne znakove i bulevare, srpske trobojnice su bile i ostale u pojedinim crnogorskim opštinama jedino oficijelno reprezentativno simboličko sredstvo, prvi ljudi pojedinih opština otvoreno govore da se treba navići na novu stvarnost srpskog sveta, djeca slave mature uz četničke pjesme, navijači zavijaju “nož, žica, Podgorica“…jednom riječju, ako ste se zadesili ovih dana u Crnoj Gori, možete reći ovo okruženje je najsličnije Republici Srpskoj od prije dvije decenije kad je srBstvo cvjetalo kao biljka na zabranjenim aditivima.

SrBstva nikad dosta

Pa se postavlja pravo i pravno pitanje, malo li je ovoliko srBstva, srbovanja i srpske slobode u Crnoj Gori?

Ako pitate Jeremića, malo je to. I premalo. Jer Crnu Goru treba izopštiti nekako iz NATO pakta, priključiti je nekim istočnim integracijama i naravno povući priznanje Kosova. O tome zbore Jeremićevi družbenici poput Milana Kneževića i resto prosrpske ekipe. Na koncu, to Vuk Jeremić niti ne krije, nego zahtijeva.

Eksplicitno ovako:

“Kad Kosovo uđe u UN više im ne možemo ništa. Vučić sprema javnost u Srbiji na jedan takav potez. Nakon toga slijedi razgradnja Republike Srpske, a potom ulazak Srbije u NATO, a cijena jeste da Zapad podrži dalji ostanak Vučića na vlasti“

Dobro, neko će se upitati, kog vraga je bitan Vuk Jeremić i njegova nakaradna, četnička vizura svijeta, a posebno Crne Gore? I objektivno on niti je kakav faktor, niti se šta pita.

Za sada!

Vidite, sva nezgodacija je što je OVO opozicija Vučiću i što pored Vuka Jeremića Vučić izgleda kao Vjosa Osmani. A Jeremić je pri tome nekakva klinčeva opozicija u Srbiji. I još gore, kad Vučić padne, a  pa pašće jednom- Jeremić i ostali Jeremići će tražiti ne samo dio kolača vlasti nego i aktivno učešće u istoj upravo sa ovakvim regionalnim programom.

A što to znači za građane Crne Gore koji nisu četnički nastrojeni, neka se sami zapitaju? Pomoći ću-ovo što danas demonstrira vlast u Beogradu prema Podgorici, mala je maca, šta će biti kad dođu nedavači Kosova, manifestni četnici i svi oni koji se izdaju za “borce protiv korupcije“ u šajkačama.

I opet ćete reći, imamo mi dovoljno svojih problema, eno ih tamo, neka se o sebi zabave.

A opet je sva nezgodacija da su oni ovdje, a ne tamo i da se odavde-iz Crne Gore bave Crnom Gorom, a ne Srbijom. Jer ponavljam, Srbi u Srbiji su trenutno najugroženiji narod u Evropi. I zato Vuče Jeremiću, ne pravi se blesav, Srbi u Srbiji su u ovom trenutku najugroženiji narod u Evropi i ti to znaš. Sa druge strane, odgovorno tvrdim da Srbi u Crnoj Gori uživaju najveća prava  koja jedan narod može uživati i da su najslobodniji bar u ovoj zemlji! Zapravo su toliko slobodni da su sebi napravili i vlast, i opoziciju, i školski, i vjerski, i medijski i ekonomski sistem.

E toga već nema nigdje u Evropi!

(Mišljenja i stavovi autora kolumni nisu nužno stavovi redakcije CdM-a)