Dritan po kalupu Vučića

Piše: Ljubomir Filipović

Niko nije bio oduševljen Abazovićem nakon izbora u Crnoj Gori, kao što je to slučaj sa srpskim građanskim društvom i građanskom opozicijom u toj zemlji. Oduševili su se i desničari i nacionalisti, toliko da ga je čak i Baja Mali Knindža opjevao. Ali ta fascinacija Dritanom od strane prozapadne opozicije u Srbiji je poseban fenomen. Direktor jedne nevladine organizacije iz Beograda, čak je i pisao o “političkom geniju i talentu” i “iskrenosti kao metodu Abazovića”. Taj talas je bilo teško zaustaviti, pa su tako i eksperti za Balkan sa prestižnih evropskih univerziteta oduševljeno govorili o “fascinantnom Dritanu”. Dritan je bio ono što su oni htjeli da on bude, projektovali su idealnog političara, bez mane. Albanca koji voli Srbe, mladog demokratskog lidera koji je pobijedio autoritarnog balkanskog vođu. David koji se obračunao sa Golijatom. Doktor nauka. Sve se previđalo u toj euforiji, prvo činjenica da Dritan nije pobijedio (osvojio malo preko 5% glasova), a onda i da vrijednosti za koje se zalaže nisu ništa više nego izlizane fraze, a njegov politički talenat se svodi na teatralno i diletantsko bavljenje politikom i politički oportunizam.

Utrkivala se tako srpska opozicija da nađe svog Dritana, prvo u mladom Grboviću iz PSG-a, pa u Drašku Stanivukoviću. Sada je vidim na redu vladika Grigorije, koga  promovišu oni evropski eksperti koji su sa istim žarom promovisali Dritana. Stabilokrate moraju pasti po svaku cijenu, pa i po cijenu da budu zamjenjeni gorima od njih. Jer, kako drugačije dokazati godine akademske karijere građene fiksacijom upravo na tim balkanskim autoritarnim liderima. Neki od nas su znali da je Dritanova partija već na lokalu vršila vlast, i da se ponašala isto tako autoritativno, nepotistički, koruptivno kao što se ponašao i DPS. Samo što je moć bila manja, pa samim tim i dometi korupcije.

Ono čime bih se ja danas ipak malo više pozabavio je to kako je Dritan prevario sve ove ljude –  novinare, aktiviste iz Srbije, što su bili njihovi motivi ili razlozi da povjeruju u svoju projekciju o tome ko je Abazović i da učini da ovi inače pronicljivi ljudi ne vide realnost. Za Baju Malog Knindžu znamo što je slavio – Dritan je konačno oslobodio srpsku Spartu i vratio je u njedra matice. Za neke od građanskih aktivista iz Srbije koji pokušavaju da objedine opoziciju, pa prave kompromise sa fašistima, on je konačno potvrdio mantru koju ovi zadnji vole da slušaju – da su svi činjeli zločine i da nema dobrih i loših u ratovima devedesetih. Ipak, čudi me pokret Ne davimo Beograd. Ko je njih prevario?

Ali da krenemo redom da ne bude da nešto izmišljam. Zašto mislim da su se prevarili svi oni, koji su u Dritanu vidjeli sredstvo za borbu protiv Vučića?  Zašto imam opravdanu sumnju da Dritan gradi svoj liderski put upravo po ugledu na Vučića, po njegovom kalupu?

1. Prije svega po tituli i funkciji koju je izabrao za sebe – potpredsjednik vlade i koordinator službi bezbjednosti, ulozi koju je za sebe prvi osmislio Vučić preuzevši vlast, kada je glumio potpredsjednika Dačiću. Do tada takva funkcija nije postojala u Srbiji, a ni do sada u Crnoj Gori.
2. Abazović se identifikuje sa hapšenjima, gradeći imidž neprikosnovenog borca protiv kriminala. Ipak, Vučićevo hapšenje Miškovića, bilo je mnogo ozbiljnije nego ova svakodnevna privođenja u Crnoj Gori. Hapšenje Branislava Mićunovića, dočekano je ovacijama u Srbiji. Mnogi su ovim “dokazali” da je vrijeme nedodirljivosti prošlo i da će svi pred zakonom u Crnoj Gori biti isti. I dok se tako aktivisti i opozicija u Srbiji oduševljavaju ovim hapšenjima, civilno društvo u Crnoj Gori, i to ono koje je bilo naklonjeno Abazoviću, počelo je da uviđa teatralnost i praznoću Abazovićevog seirenja na tviteru. Dovoljno je da im uđete na društvene mreže, ili im pročitate kolumne.
3. Abazović najavljuje i hapšenja funkcionera bivše vlasti. Među prvima je stradao njegov sugrađanin Ljoro Nrekić, predsjednik opštine i lider DPS-a u Ulcinju. I to zbog partijskog zapošljavanja koje Abazović u isto vrijeme sprovodi na državnom nivou, i zbog čega je kritikovan i od EU, i od aktivista, pa čak i od Vijesti, medijske kuće koja mu je na usluzi sličnim intenzitetom kao Pink Vučiću. Ipak Vijesti to rade civilizovanije moramo priznati. Onako, kao RTS. Kako je Abazović pokušao da napravi skandal oko Nrekića, tako je i Vučić pravio skandale oko nekih sitnih zloupotreba u Prokuplju na primjer. Na kraju je sud te lokalne funkcionere oslobodio. Ipak, kreirao je osjećaj straha i uspio da na njemu ujednači političku sliku lokala sa državnim nivoom. Na isti taj strah računa i Abazović dok maše listama za odstrjel, u isto vrijeme ispijajući kafe sa nekima iz DPS-a koje je samo prije par mjeseci optuživao za korupciju.
4. Iako je nominalno zadužen za sektor bezbjednosti, Abazovića to ne sprječava da se bavi diplomatama, okuplja privrednike, posjećuje ugrožena područja. Slično kao i Vučić, koji se bavio školama, zdravstvom, smjenjivao diplomate, direktore i slično. Ne bi me čudilo da uskoro vidim Dritana kako iz smeta snijega spašava neko dijete.
5. Abazović najavljuje preispitivanje velikih projekata poput auto puta, slično je radio i Vučić sa Fiatom i Mostom na Adi na primjer. Ni od toga neće biti ništa, kao i oko ovoga u Srbiji. Ali, hajde da sačekamo.
6. Abazović se hvali gašenjem Montenegro Airlines-a, i osnivanjem nove kompanije, kao što je Vučić gasio JAT i osnovao Air Serbia-u.
7. Danas za podršku smjene DPS-a u Nikšiću gdje izbori slijede u martu, SNS angažuje svoje terenske ekspertr. Dok srpska opozicija, i navodno joj lojalni civilni sektor i dalje govore o saradnji Vučića i Đukanovića, Abazović više nego pragmatično koristi Vučićeve poluge vlasti koje mu se stavljaju na raspolaganje.

Na kraju Abazović lopatom zapošljava Vučićeve lojaliste u administraciji. Vučiću lojalan DF je u skladu sa izbornim rezultatima dobio najviše mjesta “po dubini” administracije, a osim toga Abazović nije uspio da obezbjedi kontrolu bezbjednosnog sektora kako je obećao zapadnim partnerima. Polako su mu se na mjesta u bezbjednosnoj administraciji uvukli ljudi lojalni upravo Vučiću i SNS-u. Zbog ovoga ga je nedavno kritikovao i Danijel Server, neko čija će se slušati u kreiranju spoljnopolitičke agende nove američke administracije.

Sve u svemu, jasna je nadam se negdje poenta ovog pisanja, podrškom ovakvoj smjeni vlasti u Crnoj Gori, oni koji se bore protiv Vučića u Srbiji, dali su podsticaj upravo pokušaju kreiranja jednog malog Vučića u Crnoj Gori. Ali su se preračunali. Ovaj sa 5% teško da može ponoviti uspjeh onoga u Srbiji.