Luka Perazić sa sestrom Đinom puni koncertne sale: Otac Igor mi je najveći idol

Mladi violinista Luka Perazić i njegova sestra pijanistkinja Đina su nove mlade klasične muzike i najbolji ambasadori kulture naše zemlje u svijetu.

Ljubav prema muzici javila se još od djetinjstva, budući da Perazići potiču iz muzičke porodice i već kao djeca prepoznati su kao veliki talenti. Slušajući muziku svakog dana ona je odredila njihov životni put, a iza ovo dvoje mladih ljudi već sada je veliki broj nastupa, takmičenja i nagrada.

Perazići u utorak 4. septembra, u Velikoj sali KIC-a “Budo Tomović” najavljuju koncert, koji će biti lijep nastavak nastupa na Barskom ljetopisu kada ih je publika ispratila više minutnim i iskrenim aplauzima.

Koncert je ujedno bio i povod da upoznamo ove talentovane ljude, pa za CdM Luka priča o svojim uspjesima, nagradama, školovanju i kako se rodila ljubav prema violini i klasičnoj muzici.

“Iako smo ozbiljno počeli da se bavimo muzikom od ranog djetinjstva, ja sa osam, a sestra sa šest godina, može se reći da se bavimo muzikom cijelog života, jer je njen uticaj na nas i naš karakter postojao od kad smo se rodili, slušajući muziku svakog dana”, započinje priču Luka.

Budući da su mu se roditelji svakog dana bavili muzikom, ipak niko ga nije forsirao da se i on počne baviti time.

“Ubrzo sam odlučio da je to pravac kojim ću krenuti u životu. Muzika je na svaki mogući način oplemenila moj život i moj karakter”, iskren je Luka.

Nakon Osnovne škole “Milorad Musa Burzan” upisao je u Srednju muzičku školu “Vasa Pavić”, koja mu je pružila dosta toga što se tiče obrazovanja a i sviranja.

“Prije godinu dana sam na takmičenju dobio stipendiju za prestižnu školu u Londonu “Whitgift School”, u kojoj sam već godinu dana. Takođe učim na programu za talentovanu djecu “Junior Guildhall”, na jednoj od najboljih svjetskih akademija (“Guildhall school of music and drama”). Tokom sljedeće godine imam audicije za akademiju i nadam se prijemu u jednu od nevjerovatnih Londonskih muzičkih akademija. Još uvijek sam i vanredni đak Muzičke škole “Vasa Pavić”. Moja sestra je nakon završene srednje škole položila prijemni ispit na Hochschule fur Musik u Minhenu, gdje je sada na četvrtoj godini”, ističe naš violonista.

Iskreno se nada nastavku obrazovanja u Engleskoj, jer je London poznat kao centar klasične muzike.

“To je nevjerovatan grad i jedan od najrazvijenih u svijetu. Zbog toga je mentalitet ljudi mnogo drugačiji i otvoreniji. Što se tiče obrazovanja, i ono je drugačije, pogotovo muzičko, i mogu reći da se ovdje mnogo više radi na teorijskom dijelu muzike nego tamo, gdje se najviše uči o istorijatu i analizi djela”, primjećuje Luka.

Kaže da je teško nabrojati neki značajniji nastup, ali one koje bi izdvojio to su koncerti sa njegovim drugom Kostom Popovićem u Podgorici, Baru i Kotoru.

“Tu su i mnoge izvedbe sa orkestrom na Cetinju, u Baru, Podgorici, Kotoru, Albaniji i Londonu. Takođe, imao sam brojne koncerte kao član orkestra u Londonu, tri koncerta u Švajcarskoj na najboljem festivalu klasične muzike “Verbier Festival” i najskoriji solistički koncert kao dio festivala “Barski Ljetopis”, na kojem sa svirao sa sestrom. Što se tiče nje, ona je u Minhenu već često svirala, dosta puta tokom godine ima koncerte u okviru akademije i takođe učestvovala je na par festivala u Njemačkoj. Nedavno je imala solistički koncert u Ministarstvu kulture na Cetinju”, dodaje Luka.

Počastvovan je što je dobio priliku da svira solistički koncert u Podgorici u KIC-u i to pred publikom koja prati njegov napredak.

“Sa njima ću rado podijeliti svoje muziciranje. Osjećaj koji je u meni tokom koncerta ne mogu opisati kao tremu već kao adrenalin i samo zadovoljstvo što imam priliku da se predstavim”, navodi ion.

Prema njegovim riječima, Crna Gora je veoma mala država i najveći problem vezan za klasičnu muziku je to što nema toliko sredstava.

“Takođe, može se reći, mnogi ljudi su ljubomorni na tuđe uspjehe, kao što je u većini malih država”, smatra Luka.

Luka i Đina su djeca našeg proslavljenog muzičara i violončeliste Igora Perazića, koji je preminuo prije četiri godine. Za Luku njegov otac je njegov najveći idol i uticaj.

“Osjećam se ponosno što sam se uporno bavio muzikom i što sam dostigao trenutni nivo, a ne volim da neko moj uspjeh povezuje sa uspjehom mog oca, jer smo mi dva zasebna čovjeka”, zaključuje mladi violinista.

S.Bošković