U okviru Podgoričkog kulturnog ljeta, sinoć je u dvorištu Galerije Risto Stijović, u Staroj Varoši, otvorena izložba skulptura Ivane Radovanović i Magdalene Pavlović pod nazivom „Trajni zaplet“.
Prisutne je ispred JU Muzeji i galerije Podgorice pozdravila Maša Vlaović, istoričarka umjetnosti, koja se osvrnula na dosadašnji rad umjetnica, i predstavila njihov novi umjetnički projekat.
Izložbu je otvorio Vučić Ćetković, direktor JU Muzeji i galerije Podgorice, ističući da umjetničkim projektom „Trajni zaplet“ otpočinje nova muzejska inicijativa, kojom će umjetnici dobiti priliku da svoja djela predstave u eksterijeru galerije posvećene opusu Rista Stijovića.
„Ovom inicijativom kreiramo forum za nova umjetnička promišljanja, postupke, i prožimanja koja nastaju u susretu savremenog likovnog izraza sa likovnom baštinom. Ujedno ova inicijativa predstavlja doprinos valorizaciji Stijovićevog djela i podizanju svijesti o značenju, značaju i raznolikosti njegovog umjetničkog stvaralaštva”, istakao je Ćetković.
Prisutnima se obratila i umjetnica Ivana Radovanović, govoreći o svom monumentalnom radu nove produkcije, koji je predstavljen kao dio umjetničke postavke „Trajni zaplet“. Istakla je da je njen skulptorski rad pod nazivom “Sugar Obelisk – Orevuar Montenegro”, inspirisan poemom velikog pjesnika Ratka Vujoševića, te da je produkcija obeliska bila zahtjevan poduhvat, koji je realizovala uz pomoć prijatelja i saradnika, kao i uz svesrdnu podršku tima JU Muzeji i galerije Podgorice i Sekretarijata za kulturu i sport.
Prof. Nikola Šuica sa Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu, o izložbi „Trajni zaplet“ je zapisao:
,,Dugo strujanje iskustva kroz ideje napretka i modernosti učinilo je da djela dvije vajarke redefinišu egzistencijalna iskušenja i da vlastitiom snagom dokažu da sa ranijim umjetničkim pristupima nema sukoba generacije. Sa optički i taktilno izazovnim vidovima predmetnosti, skala njihove izražajnosti se obnavlja i nestaje unutar novih graničnih antropoloških okolnosti već treće decenije 21. vijeka. Refleksivne predstave izdižu se poput prizora iz sna i otkrivanja. Na vrjednosnoj estetskoj osnovi one se posredno nadovezuju na etape Stijovićeve skulpture (…) Ivana Radovanović premijerno donosi strukturu nalik na mermerni, ali zapravo šećerni obelisk od preko osam metara, kao naravoučenije za kontradiktornosti naših ličnih i civilizacijskih pobjeda (…) Magdalena Pavlović svoje metalne ekspresivne tangente odvodi ka drukčijem gravitacionom polju, naslonjene težinom kao kovano gvožđe, ali i mesing što isijava pozlatom dopremljenog čuda iz neraspoznatljivog, geološki zarobljenog vremena.“
Biografije:
Ivana Radovanović (Titograd, 1983). Magistrirala je vajarstvo na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju, u klasi profesora Pavla Pejovića. Doktorirala na Fakultetu likovnih umjetnosti u Beogradu, u klasi profesora Dušana Petrovića. Radi kao docent na FLU-Cetinje. Kao Fulbrajtov stipendista boravila je 2019. godine na Univerzitetu St. John’s u Njujorku. Projektom „Čovjek Uomo Human“ sa umjetnikom Adinom Rastoderom, predstavljala je Crnu Goru na 57. Venecijanskom bijenalu, 2017. godine. Dobitnica je Nagrade Bijenala mladih umjetnika Evrope i Mediterana i Nagrade 37. Crnogorskog likovnog salona “13. Novembar“ . Izlagala je na više samostalnih i kolektivnih izložbi u zemlji i regionu.
Magdalena Pavlović (Beograd, 1989). Završila je master akademske studije na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, odsjek za vajarstvo, u klasi profesora Dušana Petrovića. Doktorirala je na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Radi kao docent na Katedri za vajarstvo Akademije umetnosti u Novom Sadu. Članica je Udruženja likovnih umetnika Srbije i Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Izlagala je samostalno i u okviru kolektivnih postavki. Učestvovala je u brojnim konkursima i vajarskim simpozijumima. Dobitnica je Nagrade za skulpturu u materijalu SO Savski venac.
Trajanje izložbe: 22.07.–30.09.2021.
