Moda je nezaobilazna društvena pojava, odraz je kulturnih epizoda i pod uticajem je društvenih, političkih i umjetničkih događaja. Moda je ogledalo jednog vremena. Ona nikada nije ratovala niti se ikada protivila nauci, a ipak je bila prisutna, ponekad kao glavna komponenta, a ponekad kao sporedna, samo spoljašnja veza svih istorijskih događaja.
Moda kao simblička komunikacija
Kada je 1769. godine nakon dužih pregovora potpisan ugovor o braku između Marije Antoanete i Luja XVI nije se moglo ni pretpostaviti da će njena uloga u društvu i njena hrabrost za drugačijim stilizovanjem svog tijela mijenjati okvire ponašanja tadašnjih žena, a nešto kasnije i da će poslužiti kao inspiracija mnogim ženama i dizajnerima u svijetu.
Pored svih istorijskih momenata vezanih za monarhiju Francuske u doba vladavine Luja XVI i pored svih ogromnih šteta iste porodice, svijet je zapamtio prilagođavanje Marije Antoanete u francusko društvo. A opet, ono što je od nje zatraženo na samoj granici između Francuske i Njemačke bilo je da se pored austrijskog državljanstva odrekne i svoje garderobe.
Dakle, moda je sredstvo identifikacije i socijalizacije, obaveza prestiža i naravno, primijenjena umjetnost.
Večita misterija je i pitanje: „Šta ljudi prvo primijete na nekoj osobi?“ Prirodnu lepotu, oči, ruke, lakomislenost Marije Antoanete, ili brzopletost? Ili jednostavno garderobu koja upotpunjuje sve osobine čovjeka kojeg posmatramo? Stil je identitet i to je ono što smo naučili od Marije Antoanete; njena opsesija modom nas je naučila stilizovanju, a njena raskalašnost nas je naučila da je manje više (Less is more).
Laž je kada se iza stila krijemo jer ga mi izgrađujemo, i to je laž koju jedino mi kao nosioci prepoznajemo. Moda često može zameniti pozorište ako je posmatramo kao primijenjenu umjetnost, a mi kao nosioci iste određujemo i svoju publiku i biramo vrijeme i trajanje aplauza.
Svaki novi stil obično postaje moderan, a kada prođe moda tog stila, ukoliko se ne prilagodi društvenim okvirima, društvo ga osuđuje na propadanje.
Autentičan stil pokazuje različitost, određuje individualnost, jedinstvenost i neobičnost svoje strukture, odraz je ukusa, određuje građu i djeluje kao neraskidiva veza. Moda često ide u korak sa stilovima različitih ljudi.
Stil, pošto nastaje unutar osobe, ima svoju večnu podršku, dok moda nema svoju bazu jer nastaje kao rezultat već postojećih stilova.
Ružičasti kostim Džeki Kenedi
Džeki Kenedi bila je ikona modnog stila šezdesetih godina dvadesetog vijeka. Godine koje su obilježile socijalno-kulturne promjene i naučna dostignuća ostala su u sjenci jedne suknje dužine do pola koljena i jednostavnog sakoa od tvida i svojim prisustvom definisale odlučujući momenat američkog društva.
Trajni simbol tragedije koja je po svemu odredila dalji put američke istorije nije zapamćena po kampanji američkog predsjednika niti po njegovom mandatu, zapamćena je po atentatu na njega i po ružičastom kostimu koji postaje „živi“ fenomen nesreće.
