Ofner Bokan o Leposaviću: Pokušaj političkog ubistva čovjeka koji je sve samo ne negator zločina

Čini mi da su reakcije na spornu izjavu ministra pravde i ljudskih i manjinskih prava Vladimira Leposavića o genocidu u Srebrenici zapravo pokušaj političkog ubistva jednog čovjeka koji je, po mom mišljenju, sve samo ne negator ili relativizator zločina, saopštila je danas predsjednica Jevrejske zajednice Crne Gore Nina Ofner Bokan.

Izjavu Ofner Bokan prenosimo u cjelosti.

Kao predsjednica Jevrejske zajednice Crne Gore imala sam priliku da upoznam ministra Leposavića i sarađujem sa njim. Doživljavam ga kao čovjeka sa krajnje istančanim senzibilitetom za potrebe nacionalnih i vjerskih manjina, te kao ubijeđenog humanistu sa iskrenim i stvarnim poštovanjem za stradanje svakog pojedinca, a kamoli za hiljade ljudskih žrtava.

Važno je podsjetiti javnost da je ministar Leposavić istakao da ne negira genocid niti da ima prava na to. Kamo lijepe sreće da negatori Holokausta priznaju zločine i masakre koji su napravljeni nad pripadnicima mog naroda, da se poklone pred patnjom žrtava i izraze saučešće potomcima, kao što je ministar Leposavić uradio kada su u pitanju žrtve Srebrenice! Negatori Holokausta ne samo da negiraju da se sam genocid nad Jevrejima ikad desio – nego ponekad idu tako daleko da pokušavaju da prisvoje status žrtve za pristalice zločinačke ideologije.

Nažalost, prečesto imamo priliku da u regionu slušamo medijske istupe i neistine o tome kako je na teritoriji Jasenovca, poznatog kao balkanski Aušvic, navodno djelovao komunistički logor za ustaše i druge antikomuniste. Takvo izvrtanje istine je više nego očigledno usmjereno na relativizaciju istorijskih činjenica, na otimanje statusa žrtve pravim žrtvama – i, što je najužasnije, na transfer statusa žrtve sa pravih žrtava na fiktivne ustaške žrtve. Tako, na jedan nedopustivo drzak i perfidan način, stvarne žrtve bivaju po drugi put izložene teroru pripadnika iste one ideologije koja ih je jednom već ubila. Dobro je poznato da je Jasenovac bio jedini logor smrti u drugom Svjetskom ratu koji nije bio pod direktnom njemačkom upravom, već su u njemu lokalni zločinci, ustaše iz Hrvatske i BiH, sistematski i na monstruozne načine istrebljivali Jevreje, Srbe i Rome.

Dok god smo svakodnevno okruženi sistematskom relativizacijom prirode Drugog svjetskog rata, stalnom rehabilitacijom kvislinga koji su sarađivali sa njemačkim ili sa italijanskim okupatorima (a često i njihovim pretvaranjem u nacionalne heroje), rehabilitacijom fašističkih pozdrava i ikonografije, masovnim pjevanjem ustašofilnih pjesama Tompsona, koji s divljenjem opjevava zločinačku NDH i njene logore smrti Jasenovac i Staru Gradišku– dotle mi se čini da su reakcije na spornu izjavu ministra Leposavića (kojoj je, da se podsjetimo, prethodio njegov iskaz da on niti negira genocid niti na to ima pravo) zapravo pokušaj političkog ubistva jednog čovjeka koji je po mom mišljenju sve samo ne negator ili relativizator zločina.

Na kraju ove izjave bitno mi je da podvučem da ista nema veze sa ovakvim ili onakvim političkim stavovima i opredjeljenjima ministra Leposavića, a još manje sa mojim vlastitim. Radi se samo jedino i isključivo o osvrtu na našu izvanrednu profesionalnu saradnju, u toku koje je ministar Leposavić nastupio prema Jevrejskoj zajednici Crne Gore kao ekspert, a ne kao političar, što je i moto cijele nove Vade.