Prijetnje, ratni brodovi, spremni bombarderi… njemačka štampa navodi da konflikt SAD i Irana opasno podsjeća na stanje pred napad na Irak 2003. godine, a evropske sile su nemoćne da utiču na Donalda Trampa, piše Dojče vele.
Njemačka i Velika Britanija upozorile su Sjedinjene Države da se uzdrže od eskalacija u konfliktu sa Iranom koje bi mogle da se završe ratnim sukobom. To je prenio njemački šef diplomatije Hajko Mas nakon sastanka sa američkim kolegom Majkom Pompeom u Briselu. Pompeo je pak pozvao Evropljane da podrže oštri američki kurs prema Iranu.
“Biće veliki problem ako se nešto dogodi. Nećete biti srećni ljudi”, priprijetio je američki predsjednik Donald Tramp još jednom režimu u Teheranu.
Sjedinjene Države su još prije godinu dana jednostrano napustile takozvani “atomski sporazum” sa Iranom dok ostale potpisnice – Njemačka, Francuska, Velika Britanija, Kina i Rusija – žele da spasu taj sporazum.
Prema međunarodnim posmatračima, Iran nijednom nije narušio odredbe sporazuma čiji je cilj da se zemlja odrekne razvoja nuklearnog oružja, a da zauzvrat popuste međunarodne sankcije. Ipak, na udaru američkih sankcija je Iran nedavno najavio da će možda i sam otkazati “dijelove” sporazuma i početi da obogaćuje uranijum ukoliko druga strana ne ukine sankcije u naftnom i bankarskom sektoru.
Konfuznu situaciju pooštrili su izvještaji o navodnoj sabotaži tankera brodova u Omanskom zalivu, prenosi Špigel na svom portalu. Ujedinjeni Emirati su saopštili da se radi o „neprijateljskoj državnoj akciji“ protiv četiri broda koja su oštećena. Okolnosti incidenta u vodama koje dijele Iran, Emirati i Oman su i dalje misteriozne.
Pompeo je u Briselu ukazao i da američka vojska u regionu drži nosač brodova i bombardere zbog bojazni od iranskog napada.
Iranski predsjednik Hasan Rohani postavio je uslove za razgovore sa Donaldom Trampom – da se SAD vrate u okrilje sporazuma i ukinu sve sankcije. Sa druge strane, Tramp i njegovi saradnici već više od godinu dana ponavljaju da je sporazum sa Iranom iz 2015. loš i da se mora pregovarati iznova pod strožim uslovima.
“Jedno je jasno: i SAD i EU žele da spriječe da Iran postane atomska sila”, piše Badiše nojeste nahrihten (Karlsrue).
Sporazum sa iranskim režimom koji su prve otkazale SAD je možda imao neke slabosti, ali je u najmanju ruku duže vrijeme služio smirivanju napete situacije.
List Rajniše post (Diseldorf) piše da “američki preduslovi za dodatne pregovore o atomskom sporazumu zvuče više kao zahtjev za totalnom kapitulacijom režima u Teheranu. Izgleda nezamislivo da vjerske vođe u Iranu popuste. Teško je povjerovati da će američki predsjednik Donald Tramp, koji je svojim biračima obećavao povlačenje SAD iz konfliktnih zona, zapravo isprovocirati rat. Ipak bi na kraju moglo da ide ka tome – a mi Evropljani nećemo to moći da spriječimo. Gorka istina je da nas nijedan igrač u ovom opasnom pokeru ne uzima za ozbiljno.”
U sličnom stilu piše i Tagescajtung (Berlin): “Mogućnosti EU i šanse Njemačke da utiče na Trampa su jadno ograničene. EU djeluje kao posmatrač igre sa fatalnom dinamikom. Jer Trampova neuvijena agresija jača jastrebove u Teheranu. Ipak, Evropa ima vitalni interes za deeskalacijom. Rat bi pokrenuo migrantsku struju i ostavio haos i propale države, kao 2003. godine.”
Manhajmer morgen piše da „stanje fatalno podsjeća na ono od prije 16 godina. Tada je američki predsjednik Džord Buš prvo poveo realni, a onda i pravi pohod protiv Iraka. Ko bi se kladio da je tačna stara mudrost da se istorija ne može ponavljati? Tramp je neuračunljiv. Doduše, sada postoji jedna razlika: ako američki predsjednik zbilja potpali rat na Bliskom istoku, moraće – za razliku od Buša – da se snađe bez vojne podrške Evropljana.“
Još konkretniji je Rajnpfalc (Ludvigshafen): “Gomilaju se nebulozne natuknice Amerikanaca o indicijama koje govore o planovima Irana za napad. Uzbuđenje oko sabotaže naftnih tankera pokazuje koliko je stanje zategnuto. Zapravo samo još fali da Pompeo poput Kolina Pauela 2003. u Savjetu bezbjednosti predstavi razloge za rat, koje ne postoje.”
