Naučnici pronašli vezu između ćelavosti i težeg oblika koronavirusa

Američki naučnici ukazali su u svom najnovijem istraživanju na neobičnu povezanost između ćelavosti kod muškaraca i težih simptoma zaraze koronavirusom.

Kako bi ispitali na većem uzorku ranije navode da je teška simptomatska infekcija Kovidom-19 vjerovatnija kod muških pacijenata s izraženim gubitkom kose, stručnjaci su bilježili nivoe ćelavosti kod 1.941 pacijenta.

Naučnici su tokom ovog istraživanja htjeli zabilježiti nivoe učestalosti pojave gubitka kose, ali i drugih faktora (starost, tjelesna težina) kod onih muškaraca s ozbiljnijim simptomima koronavirusa, odnosno koji su hospitalisani i pozitivni na Kovid-19.

Od 1.941 hospitalisanog pacijenta, 1.605 je bilo negativno na korona virus, a 336 pozitivno. Srednja starosna dob i prosječna tjelesna težina bili su slični u obje grupe te je procenat raznih nivoa ćelavosti bio isti kod pacijenata negativnih na Kovid-19. Ali, zabilježen je porast u procentima većeg nivoa gubitka kose kod onih koji su bili zaraženi koronavirusom.

Podaci su pokazali da 15,03 odsto zaraženih muškaraca ne pati od gubitka kose, 16,83 odsto zaraženih ima blagi, 18,15 odsto srednji gubitak, a 20,05 posto značajan gubitak kose.

Studija u Španiji

Slična zapažanja imali su i drugi stručnjaci koji su u ranijoj studiji objavljenoj u časopisu “Journal of the American Academy of Dermatology” naveli kako je teška simptomatska infekcija Kovidom-19 vjerovatnija kod ćelavijih muških pacijenata.

Dermatolog Karlos Gustavo Vambier sa Univerziteta “Brown” u saradnji sa španskim naučnicima je tokom marta i aprila 2020. u Madridu analizirao podatke 175 hospitalisanih pacijenata s koronavirusom. Među njima je bilo 122 muškaraca i 53 žene.

Primijetili su da je učestalost gubitka kose kod muškaraca iznosila 79 odsto, a kod žena 42 posto. Srednja dob pacijenata bila je 71 godina.

Mada su i sami autori ovih istraživanja naveli ograničenja studija poput premalog uzorka i nedostatka utvrđivanja kauzalnosti, Vambier je za “Telegraph” kazao kako on smatra da ćelavost može biti dobar predikator ozbiljnosti zaraze Kovidom-19.

Vambier naime smatra da muški polni hormoni poput testosterona mogu igrati ulogu ne samo u gubitku kose, već i u jačoj sposobnosti koronavirusa da napada stanice.

“Mislimo da muški hormoni definitivno virusu olakšavaju ulazak u naše stanice”, rekao je.

Kritike drugih naučnika

Statističar Kevin Mekonvej sa Univerziteta “Milton Keynes” osvrnuo se na nedostatke ovih studija.

“U spomenutim istraživanja, naučnici su samo posmatrali koliko je muškaraca pozitivno na Kovid-19 imalo izražen gubitak kose. Problem je u tome što se ćelavi muškarci međusobno razlikuju u više faktora osim u nivoima gubitka kose”, smatra Mekonvej.

“Ako ništa drugo, stariji muškarci će imati manje kose nego mlađi, a poznato je da starije osobe češće ozbiljnije obolijevaju od koronavirusa. Tako da ćelavost i ozbiljnost simptoma ne moraju biti uzročno-posljedično povezani”, dodao je.

“Na primjer, u ovom istraživanju nije uzeta u obzir etnička pripadnost, nivo siromaštva niti zanimanje muških ispitanika. A svaki ovaj faktor može uticati na nivo gubitka kose. Ova studija nema snažnih dokaza da je ćelavost faktor rizika od ozbiljnijih simptoma zaraze Kovidom-19”, zaključio je Mekonvej.